Szkoła Podstawowa im. Mikołaja Kopernika w Zadusznikach

Z kart historii Szkoły Podstawowej im. Mikołaja Kopernika

w Zadusznikach

                  Budynek szkoły podstawowej z lotu ptaka (2023 r.) – autor Jacek Przybyszewski

Historia szkoły w Zadusznikach sięga okresu zaboru rosyjskiego, kiedy to sami mieszkańcy wsi poczuli potrzebę zapewnienia swoim dzieciom wykształcenia i zorganizowali szkołę z jednym nauczycielem. Na jej potrzeby wynajęto od osoby prywatnej pomieszczenia, w których odbywała się nauka. W roku 1916 kierownikiem szkoły był Włodzimierz Gumowski, który był także inicjatorem utworzenia w Zadusznikach jednostki Ochotniczej Straży Pożarnej. Przez wiele lat pełnił funkcję prezesa tej organizacji. 

W roku 1918, po odzyskaniu przez Polskę niepodległości, zaczęła w Zadusznikach funkcjonować szkoła, która przetrwała do 1939 roku. Podczas okupacji w budynku pałacowym Niemcy urządzili niemiecką Szkołę dla Dzieci Polskich, która ze zrozumiałych względów nie cieszyła się uznaniem mieszkańców. Wraz z zakończeniem działań wojennych przystąpiono do organizowania szkoły, która rozpoczęła działalność w pałacu wiosną 1945 roku, a jej pierwszym kierownikiem został Eugeniusz Szczepkowski. Kadrę pedagogiczną stanowiło 5 nauczycieli. Do szkoły zapisało się 123 uczniów zorganizowanych w czterech oddziałach, z czego 81 do klasy pierwszej. Uroczyste zakończenie roku szkolnego odbyło się w czerwcu 1945 roku. W roku szkolnym 1945/1946 w szkole było 6 oddziałów, a w latach 1947–1948 siedem. W roku szkolnym 1948/1949 zlikwidowano naukę języka francuskiego i wprowadzona została obowiązkowa nauka języka rosyjskiego. 

                                                        Uczniowie Szkoły Podstawowej w Zadusznikach (1947).

Po raz pierwszy w roku szkolnym 1966/1967 naukę rozpoczęli uczniowie klasy ósmej. Baza szkolna była skromna, klasy liczne, a sale lekcyjne słabo wyposażone w pomoce dydaktyczne. Pomimo tych niedociągnięć na terenie szkoły działały organizacje i kółka zrzeszające wielu uczniów: Szkolna Kasa Oszczędności (SKO), Polski Czerwony Krzyż (PCK), Związek Harcerstwa Polskiego (ZHP), ZUCHY (młodsi harcerze), Szkolne Koło Budowy Szkół, koło fizyczne, Spółdzielnia Uczniowska, kółko taneczne oraz Towarzystwo Przyjaźni Polsko – Radzieckiej. W szkole działał również zespół instrumentalny występujący na uroczystościach szkolnych i gminnych.

Uczniowie Szkoły Podstawowej w Zadusznikach wraz z gronem pedagogicznym rok 1956 (w pierwszym rzędzie od lewej kierownik szkoły Stanisław Strześniewski, trzecia od lewej nauczycielka Irena Strześniewska, a obok niej Sabina Majorkowska).

       Lata 1960 - wycieczka uczniów Szkoły Podstawowej do Gdyni. Od lewej nauczycielka p. Sabina Majorkowska.

Uczniowie tej klasy uczęszczali do szkoły w latach 1955-1962. Nauczycielki od lewej Irena Strześniewska i Barbara Ręgocka (z d. Przybyszewska).

Sukcesywnej poprawie ulegało wyposażenie sal lekcyjnych w pomoce dydaktyczne. W roku szkolnym 1979/1980 przywiązywano dużą wagę do prawidłowej działalności samorządu uczniowskiego w szkołach. W związku z tym został ogłoszony przez Kuratorium Oświaty we Włocławku konkurs na „Najlepszy Samorząd Szkolny Województwa Włocławskiego”. Szkoła w Zadusznikach w pierwszej edycji konkursu zajęła I miejsce i otrzymała tytuł „Mistrza Samorządu Uczniowskiego„ ,a w drugiej edycji drugie miejsce.

          Występ harcerskiego zespołu instrumentalno-wokalnego Szkoły Podstawowej w Zadusznikach.

    Nauczyciel Zbigniew Jaskólski w otoczeniu uczniów(lata 1970-te).

Uczniowie klasy ósmej w roku szkolnym 1975/76 (w trzecim rzędzie od lewej nauczyciel Zbigniew Jaskólski, drugi od lewej dyrektor szkoły Edward Andrzej Ziemiński, obok nauczycielki Krystyna Kowalska i Marianna Leśniewska).

W 1983 roku z inicjatywy nauczyciela Zbigniewa Jaskólskiego  zorganizowano w szkole „I Bieg Wiosny”, który wpisał się w jej historię, jako jedna z niewielu wówczas masowych imprez sportowych dla uczniów szkół podstawowych województwa włocławskiego. Kolejne biegi były organizowane do 1998 roku.

W roku szkolnym 1986/1987 szkoła został przeznaczona do generalnego remontu. W tym czasie spłonął dach pałacu. Podczas remontu nauczanie odbywało się w dwóch drewnianych budynkach wynajętych od p. Kobyłko i p. Fornalczyk. W roku następnym oddany został do użytku pawilon, w którym mieściły się dwie sale lekcyjne. Nauczyciele uczący w klasach IV – VIII przemieszczali się między tymi budynkami  nierzadko kilka razy dziennie. Ze względu na stan sanitarny jednego z nich dwie klasy (IV  i VII) od 10 września do grudnia 1987 roku uczyły się w Szkole Podstawowej w Wielgiem. W tym okresie nauczanie utrudnione było nie tylko ze względu na odległości dzielące poszczególne budynki szkolne, ale również ze względu na brak jakichkolwiek pomocy dydaktycznych. Na boisku szkolnym firma remontowa urządziła skład materiałów budowlanych, pozbawiając młodzież jedynego we wsi boiska, na którym odbywały się zajęcia lekcyjne i pozalekcyjne. Stan ten trwał aż do roku 1992, kiedy to szkoła mogła powrócić do swojej pierwotnej siedziby w pałacu.

Ważnym momentem  w procesie dydaktycznym było wprowadzenie w szkole w Zadusznikach w roku szkolnym 1990/1991, jako pierwszej w gminie Wielgie, nauki języka angielskiego. Nauczycielka (p. Danuta Kopyść) nawiązała współpracę szkoły z Sekcją Polską Radia BBC w Londynie, co zaowocowało pozyskaniem wielu pomocy dydaktycznych. W szkole  organizowane były letnie obozy języka angielskiego, w których mogli brać udział uczniowie ze wszystkich szkół Gminy Wielgie. Ponad to w tym okresie wróciła do szkoły nauka religii. Powstała także Rada Szkoły,  jako jedna z nielicznych wówczas w województwie, w skład której wchodzili w równej liczbie, rodzice, nauczyciele, uczniowie. Rada Szkoły funkcjonowała do 2024 roku. W roku szkolnym 1992/1993 oddany został do użytku wyremontowany parter w budynku szkoły, a w roku następnym cały budynek. Systematycznie wzbogacana była baza szkoły. Powstała pracownia informatyczna. W 1991 r. rozpoczęło swoją działalność Koło Teatralne „Filemon” założone i prowadzone przez nauczycielkę Małgorzatę Cywińską, które działało do 2019 r., które uczestniczyło w przeglądach teatralnych odnosząc sukcesy na „Przeglądach Teatrów Dziecięcych w Lipnie” i promując szkołę w regionie. Z początkiem roku szkolnego 1995 wdrożono w oświacie istotne zmiany. Organem prowadzącym szkołę została Gmina Wielgie, a Kurator Oświaty we Włocławku organem sprawującym nadzór pedagogiczny. W związku ze zmianami w sieci szkół na terenie gminy (sukcesywna likwidacja pięciu z ośmiu istniejących szkół), w roku szkolnym 1996/1997 szkole  w Zadusznikach podlegała placówka w Witkowie, a następnie od roku 1997/1998 w Olesznie, stanowiąca filię szkoły w Zadusznikach. Wprowadzona w 1999 roku kolejna reforma edukacji spowodowała następną reorganizację sieci szkół i szkoła w Zadusznikach stała się sześcioletnią szkołą podstawową. Od lutego 2003 roku szkoła zaczęła korzystać z sali gimnastycznej mieszczącej się w budynku Ochotniczej Straży Pożarnej. 

W 2003 roku szkoła wspólnie z Ochotniczą Strażą Pożarną wystąpiła z wnioskiem o pozyskanie funduszy na działalność kulturalną w środowisku w ramach programu „Działaj Lokalnie III Polsko - Amerykańskiej Fundacji Wolności, i jako pierwsza w gminie pozyskała środki zagraniczne na działalność lokalną realizując program „W życiu jak na scenie”. Podczas realizacji przedsięwzięcia OSP we współpracy ze szkołą zorganizowała wiele uroczystości i imprez kulturalnych. Została nawiązana współpraca z Teatrem Impresaryjnym im. Włodzimierza Gniazdowskiego we Włocławku, która trwała kilka lat. Uczniowie brali udział w warsztatach teatralnych prowadzonych przez ówczesnego dyrektora teatru Jana Polaka, przygotowując sztukę pt. „Pinokio”, która została zaprezentowana na "Międzynarodowym Przeglądzie Teatrów Dziecięcych we Włocławku”. Przy współpracy z teatrem zostało również przygotowane przedstawienie teatralne o życiu Mikołaja Kopernika, którego premiera odbyła się 19 czerwca 2004 podczas uroczystości nadania szkole imienia. W tym czasie zostało założone Szkolne Koło „Caritas”, które prowadziło i prowadzi działalność charytatywną na rzecz potrzebujących, np. adopcja afrykańskiego chłopca z Zambii, dla którego przez trzy lata organizowana była pomoc finansowa z przeznaczeniem na wyżywienie, edukację i opiekę zdrowotną. Dzięki tej działalności Szkolne Koło „Caritas” otrzymało Certyfikat  "Pomoc dzieciom z Afryki”. W 2006 roku szkoła wzięła udział w VI edycji konkursu „Super Szkoła” ogłoszonego przez Marszałka Sejmu     i redaktora naczelnego „Super Ekspresu”. Za udział w konkursie otrzymała Certyfikat „Szkoły przyjaznej uczniom”.

Po wejściu Polski do Unii Europejskiej 1 maja 2004 roku, polska szkoła zaczęła zmieniać swoje oblicze dzięki środkom pozyskiwanym z Unii Europejskiej na nowoczesną edukację dzieci i młodzieży oraz wprowadzanie nowych technologii do szkół, zgodnie z obowiązującymi standardami unijnymi. W tym czasie w szkole wprowadzono duże zmiany. Pobudowano pieszo jezdnię oraz poszerzono i przebudowano bramę wjazdową, wymieniono wszystkie okna w budynku szkoły oraz dwoje drzwi wejściowych. Wybudowano biblioteko – świetlicę, w której utworzono punkt przedszkolny dla dzieci od 2,5 roku. Przebudowano jedno z pomieszczeń szkolnych na kuchnię z częścią jadalną i wprowadzono dożywianie dzieci w postaci ciepłego posiłku. Wybudowano budynek gospodarczy i wymieniono ogrodzenie od strony Świętego Strumienia. Pozyskano środki na zakup trzech tablic i dwóch monitorów interaktywnych, pomocy dydaktycznych do pracowni chemicznej, fizycznej, biologicznej i geograficznej oraz na nową pracownię komputerową. Zorganizowano w szkole szkolenie komputerowe dla lokalnej społeczności, dzięki czemu pozyskano 12 komputerów, zakupiono komputer wraz z oprogramowaniem dla logopedy i pedagoga. W celu podniesienia efektów kształcenia i wyrównywania szans edukacyjnych dzieci i młodzieży, pozyskano środki z Funduszu Europejskiego na wyrównywanie szans edukacyjnych dzieci i młodzieży z terenów wiejskich, lepsze przygotowanie uczniów klas VI do egzaminu po szkole podstawowej, organizację wypoczynku letniego, wyjazdy dzieci na „Zieloną Szkołę” , wyjazdy dzieci na basen oraz dodatkowe zajęcia sportowe. W tym czasie wszyscy nauczyciele uczestniczyli w wielu szkoleniach online ogólnopolskich, wojewódzkich i Rady Pedagogicznej w celu wprowadzenia w szkole Technologii Informatyczno – Komunikacyjnej  i doskonalenia warsztatu pracy na miarę XXI w. Uczniowie brali udział w licznych  konkursach międzyszkolnych, gminnych, wojewódzkich i ogólnopolskich, zajmując wysokie lokaty i zostając ich laureatami. Osiągali również wysokie wyniki w egzaminach po VI i VIII klasie. 

Ważnym wydarzeniem w życiu szkoły było zorganizowanie 20.04.2018 r.  I Zjazdu Absolwentów Szkoły Podstawowej w Zadusznikach -„Spotkanie po latach". Najstarszym, przybyłym na to spotkanie uczniem, był Leszek Górecki, który szkołę ukończył w 1956 roku. 

„Spotkanie po latach” byłych uczniów Szkoły Podstawowej w Zadusznikach. Organizatorzy Bogusław Kazanecki (pierwszy od lewej), Kazimierz Konarski (czwarty od  lewej), Małgorzata Przybyszewska (piąta od lewej). Pierwsza od lewej dyrektor szkoły Zofia Kuczmarska.

11 września 2021 roku doszło do następnego Spotkania po latach uczniów klasy z rocznika 1964/1965 z byłą wychowawczynią, panią Józefą Zowczak z męża Gocan. Po 56 latach uczniowie zorganizowali spotkanie z wychowawczynią, która stawiała pierwsze kroki jako nauczyciel  w tej szkole, a oni byli jej pierwszymi uczniami.

W związku z 550 rocznicą urodzin Mikołaja Kopernika, rok 2023 został ogłoszony jako kopernikański. W związku z tym  większość działań podejmowanych przez szkołę poświęcone były patronowi szkoły. Uczniowie brali udział w konkursach szkolnych i wojewódzkim poświęconym wielkiemu Polakowi. Zwieńczeniem tych działań była uroczystość środowiskowa związaną z urodzinami astronoma. Szkoła włączyła się również  w organizację obchodów „700 – lecia Zadusznik”. Dużym sukcesem szkoły w roku szkolnym 2022/2023 było zajęcie przez uczniów przygotowanych przez nauczyciela w-f p. Piotra Wyszyńskiego, I miejsca w finale Ogólnopolskiej Olimpiady „Historia polskiego i światowego olimpizmu”.

Szkoła w Zadusznikach wrosła nie tylko w historię i krajobraz wsi, ale w serca wielu pokoleń uczniów, którzy do tej pory czują się z nią bardzo związani. Przekazywała wiedzę, kształtowała umiejętności, uczyła patriotyzmu, szacunku dla drugiego człowieka, miłość do kraju i naszej Małej Ojczyzny. Przez cały czas od początku jej istnienia jednoczyła mieszkańców Zadusznik i okolicznych wsi, była i jest ośrodkiem życia kulturalnego i patriotycznego.

Kierownicy i dyrektorzy Szkoły Podstawowej w Zadusznikach  1945-2024

Nauczyciele pracujący w Szkole Podstawowej w Zadusznikach w latach 1945 – 2024

Amenda Bogdan, Augustyniak Dorota, Bartczak Zygmunt, Benińska Maria, Bartkowiak Monika, Biernacka Marta( z. d. Przybyszewska), Biegun Sławomir, Baszczewska Agnieszka, Chrobak Zofia, Chełminiak Izabela, Chełminiak Zdzisław, Chrzanowska Grażyna, Cieślak Genowefa, Ciżkowska Wiesława,  Cywiński Sławomir, Człapińska Marianna, Czyżewski Waldemar, Darowski Mariusz, Dąbrowska Agata, Dudzińska Jadwiga Teresa, Dzięgielewska Katarzyna, Dylewska Klaudia, Filińska Urszula, Fornalczyk Patrycja, Graczykowski Jan, Grochowalski M., Grodecki Jan Bogusław, Grudewicz Honorata, Grudewicz Z., Grzegorzewska Anna, Grzywińska T., Jaskólski Lech, Jaskólski Zbigniew, Juras Jarosław, Jagiełło Zofia, Jeżewski Jarosław, Jeżewska Agnieszka, Klimaszewska Maria, Kłonowska Wanda, Kmita Grażyna, Kopyść Danuta, Kopyść Sławomir, Korycka/ Fornalczyk Stefania, Kossowska Daniela, Kossowski Zbigniew, Kowalska Krystyna, Krajewska Jolanta, Kubiatowska Bożena, Kulpa M., Kwiecińska Edyta, Karbowska Ewa/Sobczak, Kamiński Marek, Leszczyński Eugeniusz, Leśniewska Marianna, Lewandowska B., Leśniewska Katarzyna, Lejman Anita, Ługowska Agnieszka, Majorkowska Sabina, Majorkowski Adam, Malendowicz Emilia, Malanowska Mirosława/Zielińska, Nowak Elżbieta, Oksiuta Barbara, Orbaczewska Anna, Orbaczewski Teodor, Organiścia Henryk, Ośmiałowska Marzena, Ożdońska Maria, Paradowska Ewa/Burmistrzak, Pawłowski Władysław, Pączek Dorota, Pęszyńska Bożena, Pietrzak Stanisław, Pilarska Irena/Karbowska, Piwowar Ewa, Potaczek Jowita, Przybyszewska Barbara/Ręgocka, Prusinowska Alicja, Robakiewicz R., Rogala Przemysław, Romanowska Marzena, Rutkowska B., Rybka Zygmunt, Rybska Marzena, Ryszkowska Małgorzata/ Pałucka, Sadowski Józef, Strygner Eugeniusz, Strześniewska Irena, Strześniewski Stanisław, Sobczak – Lewandowska Małgorzata, Skonieczna Anna, Szajerski Ryszard, Szczepańska G., Szczepkowski Andrzej, Szczepański Grzegorz, Sztuba Monika, Sztypka Halina, Sztypka Andrzej, Szychulska Wiesława/Sławkowska, Trzcińska Krystyna/Strześniewska, Trzeciakowska Monika, Trojanowska Ilona, Wencel Bożena, Wnuk Małgorzata/Cywińska, Wilczyńska Dorota, Wyczachowska Wiesława, Wyrzykowska Beata, Wyszyński Piotr, Zawidowska Jolanta, Ziemińska Krystyna, Ziemiński Andrzej Edward, Ziółkowska Janina, Zowczak Józefa, Żak Elżbieta, Żebrowska Irena

Autor: Małgorzata Cywińska, Bogusław Kazanecki

Fragmenty z powyższego tekstu ukazały się w publikacji „Dzieje Zadusznik”, autorstwa M. Cywińskiej, B. Kazaneckiego wydanej z okazji   „700 - lecia Zadusznik” czerwiec 2023 r.